Geosyntetyki Glasstar produkowane są wg niepublikowanej wiedzy technologicznej producenta w dwóch odmianach ze względu na budowe;
- siatka - zwana dalej siatka Glasstar, - kompozyt - siatka Glasstar połączona z włókniną polipropylenową zwany dalej kompozytem Glasstar.
Siatka drogowa Glasstar uformowana jest z nici z włókien szklanych. Wzdłużne i poprzeczne ułożenie nici (osnowa i wątek) tworzą oczka geosiatki o wymiarach nominalnych 20 mm x 20 mm lub 25 mm x 25 mm. Osnowa i watek przeplatane w węzłach w sposób umożliwiający przesuwanie osnowy wzdłuż wątka, co umożliwia dopasowanie przebiegu nici do ułożenia ziaren warstwy asfaltowej. Siatka Glasstar nasączona jest asfaltem w celu:
zlepienia włókien szklanych,
ochrony włókien przed uszkodzeniem mechanicznym od nieduzych sił,
ochrony przed działaniem substancji chemicznych,
polepszenia przyczepności do warstw asfaltowych.
Geosyntetyki Glasstar produkowane są w kilku rodzajach ze względu na wytrzymałość na rozciąganie. siatki Glasstar (" wytrzymałość w kierunku podłużnym"/"wytrzymałość w kierunku poprzecznym" w kN/m): ~ 50/50 (oczka siatki Glasstar 25mm x 25 mm), do 120/120 (oczka siatki Glasstar 20 mm x 20 mm).
Kompozyt Glasstar może zawierać jedną warstwę włókniny polipropylenowej o gramaturze 50 g/m2 lub dwie warstwy włókniny polipropylenowej o gramaturze 25 g/m2 każda przymocowane obustronnie do siatki Glasstar, które w opisie wyróżnia symbol:
- Wl - siatka Glasstar połączona jednostronnie z włókniny,
- W2 - siatka Glasstar połączona dwustronnie z włókniną.
Geosyntetyki Glasstar stosowane zgodnie z przeznaczeniem i zaleceniami podanymi w AT IBDiM są odporne na czynniki środowiskowe występujące w konstrukcji dróg i innych obiektów o charakterze komunikacyjnym, w ilościach i stężeniu typowym dla tych obiektów.
Wszystkie nazwy i znaki handlowe użyte w tym serwisie sš znakami zastrzeżonymi dla ich włacicieli i zostały użyte wyłšcznie w celu identyfikacji.
Niniejsza strona nie stanowi oferty w rozumieniu kodeksu handlowego.